Pierwsze znane użycie terminu „ekonometria” przypisuje się polskiemu ekonomiście, Pawle Ciompie w 1910 roku.

Ekonometria jest dziedziną pomocniczą w ramach ekonomii. Głównym zadaniem ekonometrii jest badanie ilościowych związków, które zachodzą pomiędzy zjawiskami ekonomicznymi. Ekonometria jest coraz częściej wykorzystywana przez współczesnych ekonomistów, w celu lepszego i dokładnego poznania i analizy procesów zachodzących w gospodarce. Schemat przedstawiony na rysunku w dalszej części artykułu trafnie obrazuje fakt, że ekonometria wykorzystuje i łączy obszary trzech nauk – ekonomii, statystyki i matematyki[1].

Nauka ekonometrii powinna być rozpatrywana w połączeniu z:

• ekonomią matematyczną
• teorią ekonometrii
• statystyką ekonomiczną

Fundamentalnym narzędziem stosowanym w ekonometrii do zobrazowania badanych zjawisk gospodarczych jest model ekonometryczny. Model ekonometryczny określa relację statystyczną, która przypuszczalnie zachodzi między różnymi wielkościami ekonomicznymi odnoszącymi się do określonego zjawiska gospodarczego[2].

Zbigniew Hellwig, jeden z najbardziej znanych polskich ekonomistów stwierdził, że model zawsze musi być lepszą lub gorszą kopią oryginału – dlatego istotna jest widza czym jest oryginał[3].

Współczesne rozumienie ekonometrii – schemat

Etapy tworzenia modelu ekonometrycznego

Tworząc model ekonometryczny można wyróżnić następujące etapy:

1. Specyfikacja modelu ekonometrycznego.
2. Zgromadzenie danych statystycznych.
3. Estymacja parametrów modelu.
4. Weryfikacja oszacowanego modelu.
5. Praktyczne wykorzystanie modelu ekonometrycznego[4][5].

Sformułowanie modelu ekonometrycznego polega przede wszystkim na ustaleniu zmiennej objaśnianej i zmiennych objaśniających. Odpowiedni dobór tychże zmiennych wpłynie znacząco na poziom istotności tworzonego modelu ekonometrycznego. Zmienne objaśniające w liniowym modelu ekonometrycznym powinny się cechować w głównej mierze: odpowiednio wysoką zmiennością, powinny być silnie skorelowane ze zmienną objaśnianą oraz mieć słabe skorelowanie pomiędzy sobą[6].

---

[1] A. S. Barczak, J. Biolik, Podstawy ekonometrii, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego, Katowice 1998, s. 11

[2] Ibidem, s. 12

[3] Ibidem, s. 13

[4] Ibidem, s. 17-19

[5] Ekonometria. Metody, przykłady, zadania, pod red. J. Dziechciarza, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego, Wrocław 2003, s. 9

[6] A. S. Barczak, J. Biolik, Podstawy ekonometrii, op. cit., s.32