Strategia motyla jest kolejną strategią typu spread, czyli strategią rozpiętościową. Wykorzystuje ona połączenia pozycji długiej i pozycji krótkiej w czterech opcjach kupna albo sprzedaży w trzech różnych cenach wykonania. Wyróżniamy dwa rodzaje strategii motyla: długą i krótką.

Długa strategia motyla znajduje zastosowanie, gdy prognozuje się stagnację (ustabilizowanie się) ceny danego instrumentu podstawowego. Istnieją strategie wykorzystujące opcję kupna i opcję sprzedaży. W przypadku strategii opartej o opcje kupna, należy kupić opcję kupna o dwóch cenach wykonania : jedna niższa, druga wyższa i sprzedać 2 opcje kupna o cenie wykonania znajdującej się pomiędzy relatywnie niższą a relatywnie wyższą. W przypadku strategii opartej o opcje sprzedaży, kupuje się opcję sprzedaży o dwóch cenach wykonania: niższej i wyższej oraz wystawia się 2 opcje sprzedaży po cenie wykonania oscylującą pomiędzy relatywnie niższą a relatywnie wyższą. W obu przypadkach wartość ceny wykonania wystawianych opcji powinna się nieznacznie różnić od ceny instrumentu podstawowego.

Krótka strategia motyla jest używana, jeśli przewidywana jest zmiana ceny danego instrumentu podstawowego. Wyróżniamy tu podobnie, jak w przypadku strategii długiej strategie oparte na opcji kupna i opcji sprzedaży. Strategia wykorzystująca opcje kupna bazuje na sprzedaży opcji kupna po dwóch cenach wykonania: niższej i wyższej oraz na zakupie dwóch opcji kupna o cenie wykonania znajdującej się pomiędzy relatywnie niższą a wyższą. Jeśli rozważana jest strategia wykorzystująca opcje sprzedaży, należy wystawić opcję sprzedaży o dwóch cenach wykonania: niższej i wyższej oraz dokupić 2 opcje sprzedaży o cenie wykonania będącej średnią ceny relatywnie niższej i wyższej. Wartości cen wykonania kupowanych opcji powinny być w przybliżeniu równe cenie instrumentu podstawowego.